Ο Πρόεδρος της 'ΔΡΑΣΗΣ', Στέφανος Μάνος, έχει πολυετή παρουσία στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας. Ανήκοντας στον ιδεολογικό χώρο της νεοφιλελεύθερης δεξιάς, έχει αναλάβει υπουργικά χαρτοφυλάκια σχεδόν στο σύνολο των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας καθ'όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης (επί Κωνσταντίνου Καραμανλή 1997-1980, Γεωργίου Ράλλη 1980-1981 και Κωνσταντίνου Μητσοτάκη 1990-1993). Διεγράφη το 1998 από τον Κώστα Καραμανλή, λόγω μη τήρησης της κομματικής πειθαρχίας σε ζήτημα που αφορούσε την προωθούμενη από το ΠΑΣΟΚ αλλαγή των γενικών κανονισμών προσωπικού στις ζημιογόνες ΔΕΚΟ (= Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμοί ή, όπως έχει επικρατήσει στην κοινή γνώμη και παρά την ορθογραφική αναντιστοιχεία, Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας).
Όντας ένας φιλόδοξος πολιτικός, που για χάρη άλλωστε του δημοσίου αξιώματος εγκατέλειψε την 11ετή επιχειρηματική του σταδιοδρομία, ο Στέφανος Μάνος προχώρησε το 1999 στην ίδρυση του δικού του κόμματος. Επρόκειτο για τους 'Φιλελευθέρους', με σύμβολο τον 'Ταύρο'. Ήταν η περίοδος που όλοι επιθυμούσαν να έχουν το δικό τους, προσωποπαγές κόμμα και να διαδραματίσουν αρχηγικό ρόλο στη διακυβέρνηση του τόπου, διεκδικώντας την Πρωθυπουργία. Έτερα παραδείγματα ήταν ο Αντώνης Σαμαράς με την 'Πολιτική Άνοιξη' (1993-2004) και ο Δημήτρης Τσοβόλας με το 'Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα-ΔΗΚΚΙ' (1995-2004).
Η 'ΔΡΑΣΗ' ιδρύθηκε το 2009. Μελετώντας τις προγραμματικές θέσεις που έχουν αναρτηθεί στον επίσημο ιστότοπο (http://www.drassi.gr/index.php?id=165), διαπιστώνουμε πως ο Στέφανος Μάνος παραμένει πιστός στις ιδέες του περί μίας κοινωνίας ατομιστών, όπου ο ρόλος του κράτους θα είναι εν πολλοίς διακοσμητικός (ενώ των επιχειρήσεων κυρίαρχος) και θα ισχύει ο κανόνας της 'επιβίωσης του ισχυροτέρου'. Η 'κοινωνία-ζούγκλα' που έχει το θράσσος να 'διαφημίζει' ο ιδρυτής της 'ΔΡΑΣΗΣ' θα περιλαμβάνει τις ακόλουθες ρυθμίσεις:
1) 'Ουσιαστική μείωση τού αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων με στοχευμένες καταργήσεις άχρηστων δομών, σπάταλων φορέων και απόλυση του προσωπικού τους, καταργήσεις κάθε είδους επιδοτήσεων (σε ταμεία ΔΕΚΟ, σε ΟΤΑ, αναπτυξιακό νόμο κλπ), και δραστικό εξορθολογισμό τού κόστους τού συστήματος περίθαλψης.'
2) 'Ένα ενιαίο φορολογικό συντελεστή 20% για όλα ανεξαιρέτως τα εισοδήματα φυσικών προσώπων, κλιμακούμενο στο 25% για συνολικά εισοδήματα πάνω απο 100.000, και στο 30% για πάνω από 300.000 ευρώ. Απαλλαγή 5.000 ευρώ για κάθε φορολογούμενο και κάθε προστατευόμενο μέλος της οικογένειας.'
3) 'Πλήρης απελευθέρωση των επαγγελμάτων, κατάργηση νομικών περιορισμών στις εργασιακές σχέσεις, πραγματικά ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, περιορισμός των αδικαιολόγητων προνομίων των συνδικαλιστών, και απελευθέρωση αγορών και προϊόντων (ωράρια, διατάξεις και άλλα προσκόμματα). Κατάργηση του ΟΑΕΔ και αντικατάστασή του από αυτοδιαχειριζόμενα ΝΠΙΔ με σκοπό την επανεκπαίδευση του εργατικού δυναμικού, με πληρωμή επιδομάτων ανεργίας κατευθείαν από υπηρεσία του Υπουργείου Εργασίας.'
4) 'Καθιέρωση εγγυημένης Βασικής Εθνικής Σύνταξης (ΒΕΣ) γιά όλους τους πολίτες με κατάργηση όλων των υποχρεωτικών ασφαλιστικών εισφορών και των ταμείων τους (ΙΚΑ , ΟΑΕΕ κλπ) και αποχώρηση του δημοσίου από όλα τα ασφαλιστικά ταμεία. ΒΕΣ στα 700 ευρώ το μήνα, στο 67ο έτος, κατευθείαν από τον προϋπολογισμό.'
5) 'Με την κατάργηση όλων των κρατικών φόρων στην ακίνητη περιουσία, η χρηματοδότηση της ΤΑ να γίνεται αποκλειστικά με την καθιέρωση Ενιαίου Τέλους Ακίνητης Περιουσίας (ΕΤΑΠ) που θα επιβάλλεται και θα αποτελεί αντικείμενο διαχείρισης για κάθε Δήμο σε επίπεδο Περιφέρειας. Εξαντλείται έτσι κάθε οικονομική υποχρέωση του κράτους προς την ΤΑ.'
6) 'Μαζική αξιοποίηση/εκποίηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, καθώς και κληροδοτημάτων και δωρεών που ελέγχει το κράτος, και πώληση όλων των εταιρικών συμμετοχών του δημοσίου, με μοναδικό στόχο τη συνεχή μείωση του δημοσίου χρέους.'
Δηλαδή, με απλούστερα λόγια, ο κ. Μάνος προαναγγέλλει:
- Μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, που θα προστεθούν στο ήδη ένα εκατομμύριο επίσημα καταγεγραμμένων ανέργων. Ο Στέφανος Μάνος σε συνέντευξή του είχε προσδιορίσει τον επιθυμητό αριθμό απολύσεων μεταξύ 350 και 400 χιλιάδων (βλ. Skai.gr, http://www.skai.gr/news/finance/article/156770/anagi-periorismoy-toy-dimosioy-kata-400000-atoma-/).
- Υψηλή φορολογία για το σύνολο των πολιτών, με το αφορολόγητο να ορίζεται στις 5000 ευρώ. Πριν το Μνημόνιο και τη Νέα Δανειακή Σύμβαση/PSI το αφορολόγητο ήταν στις 12 000 ευρώ. Ακόμη και η πρόσθετη απαλλαγή 5000 ευρώ για κάθε προστατευόμενο μέλος που προτείνει η 'ΔΡΑΣΗ' δεν ισοσταθμίζει το προ-κρίσης αφορολόγητο όριο (ιδιαιτέρως εάν συνυπολογίσουμε τις τότε προβλεπόμενες αντίστοιχες φοροαπαλλαγές).
- Απελευθέρωση των επαγγελμάτων και κατάργηση όλων των προστατευτικών διατάξεων που περιόριζαν την εργοδοτική αυθαιρεσία. Σε μία εργασιακή αγορά όπου ήδη το 30,8% των Ελλήνων απασχολουμένων και το 45,9% των αλλοδαπών συναδέλφων τους είναι ανασφάλιστοι (βλ. FinancialPress.gr, http://www.fpress.gr/index.php/arxikh/o-sfigmos/item/1482-kalpazei-mavri-ergiasia).
- Αποχώρηση του Ελληνικού Δημοσίου από όλα τα ασφαλιστικά ταμεία. Ας εξηγήσει κάποιος στον κ. Μάνο πως μία τέτοια εξέλιξη θα είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος και την μη απόδοση συντάξεων στους δικαιούχους. Όσο για την υπόσχεση καθιέρωσης Βασικής Εθνικής Σύνταξης ύψους 700 ευρώ, καταβληθείσας απευθείας από τον προϋπολογισμό, προσκρούει στη διαχρονικά άσχημη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι, βάσει των σημερινών δεδομένων, η βασική σύνταξη του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) ανέρχεται σε 230 ευρώ και ο μέσος όρος των συντάξεων που καταβάλλει το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών (ΤΕΑΥΦΕ) σε 550 ευρώ. Για τον Στέφανο Μάνο 'Λεφτά Υπάρχουν'.
- Τερματισμός της κρατικής χρηματοδότησης προς τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Περιφέρειες-Δήμους). Είναι ευρέως γνωστό πως οι πάλαι ποτέ Νομαρχίες (νυν Περιφέρειες) δεν είναι σε θέση να καλύψουν ούτε τα τρέχοντα λειτουργικά τους έξοδα (συμπεριλαμβανομένων των μισθών των υπαλλήλων τους). Τα ελλείμματα είναι σαφώς ογκοδέστερα στην περίπτωση των Δήμων. Τυχόν θέσπιση Ενιαίου Τέλους Ακίνητης Περιουσίας, ως υποκατάστατο της κρατικής ενίσχυσης προς τους ΟΤΑ, θα σήμαινε είτε υποχρηματοδότηση των Αυτοδιοικητικών Αρχών είτε αναπροσαρμογή (= πολλαπλασιασμό) του Τέλους Ακινήτων.
- Ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Δήθεν για την μείωση του δημοσίου χρέους. Θα επωφεληθούν φυσικά οι ξένοι 'επενδυτές' που είθισται να αντιμετωπίζουν την χώρα ως υπανάπτυκτη αποικία και, δευτερευόντως, οι Έλληνες κροίσοι (τραπεζίτες, εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβοι) που έχουν υιοθετήσει πανομοιότυπη νοοτροπία.
Μία από τους πιστότερους συνεργάτες του Στέφανου Μάνου είναι η κα. Μιράντα Ξαφά. Με προϋπηρεσία στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και έχοντας διατελέσει Διευθύντρια του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η εν λόγω κυρία εργάζεται πλέον στην επενδυτική εταιρεία IJ Partners με έδρα την Γενεύη. Η IJ Partners έχει καταγγελθεί επωνύμως από το βουλευτή και Πρόεδρο του νεοσύστατου κόμματος 'Ανεξάρτητοι Έλληνες', κ. Πάνο Καμμένο, για κερδοσκοπικό παιχνίδι (με τα γνωστά Ασφάλιστρα Κινδύνου-CDS) εις βάρος της Ελλάδας (βλ. εφημερίδα 'Η Αυγή', http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=617495). Ο Όμιλος ΜΜΕ που φιλοξενεί συχνότερα και εκτενέστερα τον κ. Μάνο και τους συνεργάτες του είναι (φυσικά) ο Όμιλος Αλαφούζου. Άλλωστε ο Γιάννης Αλαφούζος είναι ο πρώτος μιντιάρχης που εφήρμοσε τις νεοφιλελεύθερες ρυθμίσεις / συστάσεις του Μνημονίου (ατομικές συμβάσεις, περικοπές μισθών, εκ περιτροπής εργασία) καθώς και μερικές δικές του πρωτοβουλίες (απεργοσπαστικός μηχανισμός, πρόσληψη δημοσιογράφων μη-μελών ΕΣΗΕΑ) στον Σκάι και την Καθημερινή.
Υποτίθεται πως οι κοινωνίες και οι ανθρώπινες σχέσεις οικοδομούνται πάνω στους άγραφους ηθικούς νόμους της αλληλεγγύης, του αλληλοσεβασμού, της δικαιοσύνης και της ισότητας. Περικλείοντας αυτό που με μία μόνο λέξη ορίζουμε ως 'ανθρωπιά'. Οι γραπτοί νόμοι επισημοποιούν και εξειδικεύουν τους εθιμικούς κανόνες κοινωνικής συνύπαρξης & συνοχής. Ακόμη και όταν η πραγματικότητα διαστρεβλώνει τις προαναφερθείσες έννοιες, αυτές δεν παύουν να αποτελούν το ζητούμενο. Τον απώτερο στόχο. Το ιδεατό. Κάθε παροχή του κοινωνικού κράτους και του συστήματος υγείας κατακτήθηκε με αγώνες δεκαετιών (αν όχι αιώνων). Συνεπώς είναι απαράδεκτο και παράλογο, αντί να σημειώνεται πρόοδος στο επίπεδο διαβίωσης του πληθυσμού, να προτείνεται η οπισθοδρόμηση και ο 'εργασιακός μεσαίωνας'. Ωσάν να μην πρόκειται για κοινωνία ανθρώπων αλλά για αγέλη αγρίων ζώων.
Όντας ένας φιλόδοξος πολιτικός, που για χάρη άλλωστε του δημοσίου αξιώματος εγκατέλειψε την 11ετή επιχειρηματική του σταδιοδρομία, ο Στέφανος Μάνος προχώρησε το 1999 στην ίδρυση του δικού του κόμματος. Επρόκειτο για τους 'Φιλελευθέρους', με σύμβολο τον 'Ταύρο'. Ήταν η περίοδος που όλοι επιθυμούσαν να έχουν το δικό τους, προσωποπαγές κόμμα και να διαδραματίσουν αρχηγικό ρόλο στη διακυβέρνηση του τόπου, διεκδικώντας την Πρωθυπουργία. Έτερα παραδείγματα ήταν ο Αντώνης Σαμαράς με την 'Πολιτική Άνοιξη' (1993-2004) και ο Δημήτρης Τσοβόλας με το 'Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα-ΔΗΚΚΙ' (1995-2004).
Η 'ΔΡΑΣΗ' ιδρύθηκε το 2009. Μελετώντας τις προγραμματικές θέσεις που έχουν αναρτηθεί στον επίσημο ιστότοπο (http://www.drassi.gr/index.php?id=165), διαπιστώνουμε πως ο Στέφανος Μάνος παραμένει πιστός στις ιδέες του περί μίας κοινωνίας ατομιστών, όπου ο ρόλος του κράτους θα είναι εν πολλοίς διακοσμητικός (ενώ των επιχειρήσεων κυρίαρχος) και θα ισχύει ο κανόνας της 'επιβίωσης του ισχυροτέρου'. Η 'κοινωνία-ζούγκλα' που έχει το θράσσος να 'διαφημίζει' ο ιδρυτής της 'ΔΡΑΣΗΣ' θα περιλαμβάνει τις ακόλουθες ρυθμίσεις:
1) 'Ουσιαστική μείωση τού αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων με στοχευμένες καταργήσεις άχρηστων δομών, σπάταλων φορέων και απόλυση του προσωπικού τους, καταργήσεις κάθε είδους επιδοτήσεων (σε ταμεία ΔΕΚΟ, σε ΟΤΑ, αναπτυξιακό νόμο κλπ), και δραστικό εξορθολογισμό τού κόστους τού συστήματος περίθαλψης.'
2) 'Ένα ενιαίο φορολογικό συντελεστή 20% για όλα ανεξαιρέτως τα εισοδήματα φυσικών προσώπων, κλιμακούμενο στο 25% για συνολικά εισοδήματα πάνω απο 100.000, και στο 30% για πάνω από 300.000 ευρώ. Απαλλαγή 5.000 ευρώ για κάθε φορολογούμενο και κάθε προστατευόμενο μέλος της οικογένειας.'
3) 'Πλήρης απελευθέρωση των επαγγελμάτων, κατάργηση νομικών περιορισμών στις εργασιακές σχέσεις, πραγματικά ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, περιορισμός των αδικαιολόγητων προνομίων των συνδικαλιστών, και απελευθέρωση αγορών και προϊόντων (ωράρια, διατάξεις και άλλα προσκόμματα). Κατάργηση του ΟΑΕΔ και αντικατάστασή του από αυτοδιαχειριζόμενα ΝΠΙΔ με σκοπό την επανεκπαίδευση του εργατικού δυναμικού, με πληρωμή επιδομάτων ανεργίας κατευθείαν από υπηρεσία του Υπουργείου Εργασίας.'
4) 'Καθιέρωση εγγυημένης Βασικής Εθνικής Σύνταξης (ΒΕΣ) γιά όλους τους πολίτες με κατάργηση όλων των υποχρεωτικών ασφαλιστικών εισφορών και των ταμείων τους (ΙΚΑ , ΟΑΕΕ κλπ) και αποχώρηση του δημοσίου από όλα τα ασφαλιστικά ταμεία. ΒΕΣ στα 700 ευρώ το μήνα, στο 67ο έτος, κατευθείαν από τον προϋπολογισμό.'
5) 'Με την κατάργηση όλων των κρατικών φόρων στην ακίνητη περιουσία, η χρηματοδότηση της ΤΑ να γίνεται αποκλειστικά με την καθιέρωση Ενιαίου Τέλους Ακίνητης Περιουσίας (ΕΤΑΠ) που θα επιβάλλεται και θα αποτελεί αντικείμενο διαχείρισης για κάθε Δήμο σε επίπεδο Περιφέρειας. Εξαντλείται έτσι κάθε οικονομική υποχρέωση του κράτους προς την ΤΑ.'
6) 'Μαζική αξιοποίηση/εκποίηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, καθώς και κληροδοτημάτων και δωρεών που ελέγχει το κράτος, και πώληση όλων των εταιρικών συμμετοχών του δημοσίου, με μοναδικό στόχο τη συνεχή μείωση του δημοσίου χρέους.'
Δηλαδή, με απλούστερα λόγια, ο κ. Μάνος προαναγγέλλει:
- Μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, που θα προστεθούν στο ήδη ένα εκατομμύριο επίσημα καταγεγραμμένων ανέργων. Ο Στέφανος Μάνος σε συνέντευξή του είχε προσδιορίσει τον επιθυμητό αριθμό απολύσεων μεταξύ 350 και 400 χιλιάδων (βλ. Skai.gr, http://www.skai.gr/news/finance/article/156770/anagi-periorismoy-toy-dimosioy-kata-400000-atoma-/).
- Υψηλή φορολογία για το σύνολο των πολιτών, με το αφορολόγητο να ορίζεται στις 5000 ευρώ. Πριν το Μνημόνιο και τη Νέα Δανειακή Σύμβαση/PSI το αφορολόγητο ήταν στις 12 000 ευρώ. Ακόμη και η πρόσθετη απαλλαγή 5000 ευρώ για κάθε προστατευόμενο μέλος που προτείνει η 'ΔΡΑΣΗ' δεν ισοσταθμίζει το προ-κρίσης αφορολόγητο όριο (ιδιαιτέρως εάν συνυπολογίσουμε τις τότε προβλεπόμενες αντίστοιχες φοροαπαλλαγές).
- Απελευθέρωση των επαγγελμάτων και κατάργηση όλων των προστατευτικών διατάξεων που περιόριζαν την εργοδοτική αυθαιρεσία. Σε μία εργασιακή αγορά όπου ήδη το 30,8% των Ελλήνων απασχολουμένων και το 45,9% των αλλοδαπών συναδέλφων τους είναι ανασφάλιστοι (βλ. FinancialPress.gr, http://www.fpress.gr/index.php/arxikh/o-sfigmos/item/1482-kalpazei-mavri-ergiasia).
- Αποχώρηση του Ελληνικού Δημοσίου από όλα τα ασφαλιστικά ταμεία. Ας εξηγήσει κάποιος στον κ. Μάνο πως μία τέτοια εξέλιξη θα είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος και την μη απόδοση συντάξεων στους δικαιούχους. Όσο για την υπόσχεση καθιέρωσης Βασικής Εθνικής Σύνταξης ύψους 700 ευρώ, καταβληθείσας απευθείας από τον προϋπολογισμό, προσκρούει στη διαχρονικά άσχημη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι, βάσει των σημερινών δεδομένων, η βασική σύνταξη του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) ανέρχεται σε 230 ευρώ και ο μέσος όρος των συντάξεων που καταβάλλει το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών (ΤΕΑΥΦΕ) σε 550 ευρώ. Για τον Στέφανο Μάνο 'Λεφτά Υπάρχουν'.
- Τερματισμός της κρατικής χρηματοδότησης προς τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Περιφέρειες-Δήμους). Είναι ευρέως γνωστό πως οι πάλαι ποτέ Νομαρχίες (νυν Περιφέρειες) δεν είναι σε θέση να καλύψουν ούτε τα τρέχοντα λειτουργικά τους έξοδα (συμπεριλαμβανομένων των μισθών των υπαλλήλων τους). Τα ελλείμματα είναι σαφώς ογκοδέστερα στην περίπτωση των Δήμων. Τυχόν θέσπιση Ενιαίου Τέλους Ακίνητης Περιουσίας, ως υποκατάστατο της κρατικής ενίσχυσης προς τους ΟΤΑ, θα σήμαινε είτε υποχρηματοδότηση των Αυτοδιοικητικών Αρχών είτε αναπροσαρμογή (= πολλαπλασιασμό) του Τέλους Ακινήτων.
- Ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Δήθεν για την μείωση του δημοσίου χρέους. Θα επωφεληθούν φυσικά οι ξένοι 'επενδυτές' που είθισται να αντιμετωπίζουν την χώρα ως υπανάπτυκτη αποικία και, δευτερευόντως, οι Έλληνες κροίσοι (τραπεζίτες, εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβοι) που έχουν υιοθετήσει πανομοιότυπη νοοτροπία.
Υποτίθεται πως οι κοινωνίες και οι ανθρώπινες σχέσεις οικοδομούνται πάνω στους άγραφους ηθικούς νόμους της αλληλεγγύης, του αλληλοσεβασμού, της δικαιοσύνης και της ισότητας. Περικλείοντας αυτό που με μία μόνο λέξη ορίζουμε ως 'ανθρωπιά'. Οι γραπτοί νόμοι επισημοποιούν και εξειδικεύουν τους εθιμικούς κανόνες κοινωνικής συνύπαρξης & συνοχής. Ακόμη και όταν η πραγματικότητα διαστρεβλώνει τις προαναφερθείσες έννοιες, αυτές δεν παύουν να αποτελούν το ζητούμενο. Τον απώτερο στόχο. Το ιδεατό. Κάθε παροχή του κοινωνικού κράτους και του συστήματος υγείας κατακτήθηκε με αγώνες δεκαετιών (αν όχι αιώνων). Συνεπώς είναι απαράδεκτο και παράλογο, αντί να σημειώνεται πρόοδος στο επίπεδο διαβίωσης του πληθυσμού, να προτείνεται η οπισθοδρόμηση και ο 'εργασιακός μεσαίωνας'. Ωσάν να μην πρόκειται για κοινωνία ανθρώπων αλλά για αγέλη αγρίων ζώων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου