Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΦΥΛΛΑΔΑ 'ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ' ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΦΙΛΙΠΠΑΚΗ

Η ύπαρξη εντύπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ που έχουν αντικαταστήσει την ενημέρωση και την αλήθεια με την προπαγάνδα και το ψέμα δεν είναι 'είδηση'. Στην Ελλάδα η διαπλοκή επιχειρηματιών-τραπεζιτών-μιντιαρχών-πολιτικών αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση. Στον αντίποδα της στρατευμένης δημοσιογραφίας, δηλαδή της δεδηλωμένης ιδεολογικής προδιάθεσης του λειτουργού της ενημέρωσης, συναντούμε την πουλημένη δημοσιογραφία, ήτοι τη δίχως αναστολές και ήθος παραποίηση της πραγματικότητας.


Η πλειοψηφία των παραδοσιακών ΜΜΕ είναι κρατικοδίαιτα. Δεν έχουν πιθανότητες επιβίωσης μόλις διακοπεί η δημόσια επιχορήγηση. Η κρατική διαφημιστική δαπάνη και οι διάφορες εργολαβίες που αναλαμβάνουν οι ιδιοκτήτες-επιχειρηματίες συντηρούν ΜΜΕ που σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση και με γνώμονα καθαρά εμπορικά κριτήρια θα είχαν πτωχεύσει.


Είναι κοινό μυστικό πως τα μεγάλα μιντιακά συγκροτήματα οικοδομήθηκαν γύρω από τα δύο 'κόμματα εξουσίας' της Μεταπολίτευσης. Το συγκρότημα 'Λαμπράκη' - λίαν συντόμως μετονομάζεται σε 'Ψυχάρης Media' - ετάχθη στην πλευρά του ΠΑΣΟΚ. Αναλόγως έπραξε και ο Όμιλος ΜΜΕ ιδιοκτησίας οικογενείας Μπόμπολα, με την πρωτότυπη ονομασία 'Πήγασος'. Ο 'Τηλέτυπος' (το γνωστό Mega Channel, συνιδιοκτησίας Λαμπράκη/Ψυχάρη-Μπόμπολα-Βαρδινογιάννη) και το Star Channel (Βαρδινογιάννη) επίσης στήριξαν το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Ο Όμιλος Κυριακού, εκφράζοντας τη λαϊκή δεξιά, στήριξε τη Νέα Δημοκρατία. Τα ΜΜΕ των Κουρή/Γιαννίκου δεν είχαν σαφή ιδεολογική τοποθέτηση, στηρίζοντας τον εκάστοτε διαφαινόμενο νικητή των Εθνικών Εκλογών (πάντα εντός του διπόλου ΠΑΣΟΚ-Νέα Δημοκρατία). Ο Όμιλος Αλαφούζου υπηρέτησε τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.


Μικρότερου επιχειρηματικού βεληνεκούς μιντιάρχες συμμετείχαν στο όργιο διαπλοκής και 'μαύρου χρήματος'. Ο Θέμος Αναστασιάδης με το 'Πρώτο Θέμα' επιτάχυνε την κατάρρευση της κυβέρνησης Καραμανλή, αναδεικνύοντας τα ομολογουμένως σοβαρά και υπαρκτά σκάνδαλα των συνεργατών/προστατευομένων του τέως Πρωθυπουργού. Ο Κώστας Σαραντόπουλος με την 'Απογευματινή' φιλοδοξούσε να απορροφήσει το κοινό του 'Ελεύθερου Τύπου' της Γιάννας Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη. Ο Νίκος Κακαουνάκης με το 'Καρφί' ουδέποτε έκρυψε την απόλυτη ταύτισή του με το ΠΑΣΟΚ. Ο Γιώργος Τράγκας με την 'Χώρα' κατέθεσε διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης στη Νέα Δημοκρατία.


Η οικονομική κρίση έθεσε τέλος σε κάποια από τα λιγότερα ισχυρά ΜΜΕ. Ανάμεσά τους και παράπλευρες απώλειες, όπως η 'Ελευθεροτυπία' που έπεσε θύμα της μη συστράτευσης με το δικομματισμό, της άρνησης δανειοδότησης από την Alpha Bank (λόγω της αντιμνημονιακής γραφής της εφημερίδας) και των προσωπικών λαθών της εκδότριας Μάνιας Τεγοπούλου.

Εντούτοις, προς έκπληξη οικονομολόγων και απλών Ελλήνων πολιτών, την τελευταία τριετία εγκαινιάσθηκαν και άντεξαν στον χρόνο νέες εκδοτικές απόπειρες. Σε αυτήν την κατηγορία εντάσσεται η εφημερίδα 'Δημοκρατία' του Γιάννη Φιλιππάκη, με Γενικό Διευθυντή τον Χρήστο Μουλίνο.

Με αφετηρία το 2010, η 'Δημοκρατία' επιχείρησε να προσελκύσει ένα ετερόκλητο σύνολο, με μοναδικό συνεκτικό στοιχείο την αποστροφή προς οτιδήποτε προοδευτικό. Εμπαίζοντας την ουσία του όρου 'Δημοκρατία', που τόσο ανενδοίαστα σφετερίστηκε για την ονομασία της, η εν λόγω φυλλάδα φιλοξενεί γελοία έως προσβλητικά ή ακόμη και επικίνδυνα άρθρα. Απευθυνόμενη σε ακροδεξιούς/χουντικούς, βασιλόφρονες, θρησκόληπτους και φθάνοντας έως το σημείο να φλερτάρει με τους νεοναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, η 'Δημοκρατία' ανταγωνίζεται ευθέως εξίσου περιθωριακά έντυπα της υπερσυντηρητικής δεξιάς και των νοσταλγών τόσο της Χούντας όσο και του Αδόλφου Χίτλερ (όπως οι φυλλάδες 'Ελεύθερη Ώρα' και 'Στόχος').

Προσβάλλοντας όχι μόνον τους θεσμούς και το Σύνταγμα αλλά και την ίδια την ιστορική μνήμη των Ελλήνων, το εκδοτικό εξάμβλωμα του 'αεριτζή' επιχειρηματία Γιάννη Φιλιππάκη καταχράται κάθε έννοια αντικειμενικότητας και ελευθερίας του Τύπου. Δεν είναι τυχαίες οι ομοιότητες της 'Δημοκρατία' με την κουτσομπολίστικη 'Espresso' και τις επίσης παρακμιακές 'Στόχος' και 'Χρυσή Αυγή'. Ο Γιάννης Φιλιππάκης έχει θητεύσει σε επιτελικές θέσεις στην 'Espresso' αλλά και στον 'Ελεύθερο Τύπο' και την 'Ισοτιμία'. Περίεργη σύμπτωση ότι και οι τρεις προαναφερθείσες εφημερίδες επί Φιλιππάκη σημείωσαν συνεχή πτώση της κυκλοφορίας τους και συσσώρευσαν μαζικές ζημίες, αναγκαζόμενες είτε να μεταπωληθούν είτε να διακόψουν οριστικά την έκδοσή τους (με τους εργαζομένους σε αμφότερες τις περιπτώσεις να αναζητούν επί ματαίω τα δεδουλευμένα τους). Αλλά ο Γιάννης Φιλιππάκης δεν γνωρίζει από δυσκολίες. Ο ίδιος καταφέρνει πάντα να 'επιπλέει'. Πλέον είναι 'φίρμα'. Αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας-εκδότης.



Ο άκρατος λαϊκισμός και η δημοσιογραφική φθήνια αποτυπώνονται στα περισσότερα άρθρα της εφημερίδας 'Δημοκρατία'. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα ακόλουθα:

1) Άρθρο του Φαήλου Κρανιδιώτη, με τίτλο 'Το Πολυτεχνείο ψόφησε...' και ημερομηνία δημοσίευσης την 18η Νοεμβρίου 2012 (http://www.dimokratianews.gr/content/11389/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CF%88%CF%8C%CF%86%CE%B7%CF%83%CE%B5). Ο Φαήλος Κρανιδιώτης, δικηγόρος στο επάγγελμα, περιλαμβάνεται στους παρατρεχάμενους του Αντώνη Σαμαρά. Έπειτα της συμμετοχής του τόσο στις Γενικές Εκλογές του Μαΐου 2012 όσο και στις επαναληπτικές του Ιουνίου 2012, όπου απέτυχε παταγωδώς καθώς τον 'έφτυσε' η κομματική βάση της Νέας Δημοκρατίας, ο Φαήλος Κρανιδιώτης επικεντρώθηκε στην αρθρογραφία. Τα απλοϊκά και συνάμα ατεκμηρίωτα κείμενά του φιλοξενούνται στην ακροδεξιά φυλλάδα 'Δημοκρατία' και τον ανυπόληπτο ιστότοπο Antinews. Κανένα ΜΜΕ που, καίτοι διαπλεκόμενο, σέβεται στοιχειωδώς τον εαυτό του και πασχίζει να παρουσιάσει ένα δήθεν επαγγελματικό προφίλ, δεν καταδέχεται να φιλοξενήσει τις μπουρδολογίες του Φαήλου Κρανιδιώτη. Ορίστε ένα απόσπασμα του 'εμετού που ξέρασε':
'Η ανώνυμος εταιρία φιδεμπορίου «Ηρωες Πολυτεχνείου Α.Ε.» πούλησε το παραμύθι της επί χρόνια, πήγε πολλές φορές στο ταμείο με την ίδια πέτσινη επιταγή και εισέπραξε ψήφους, χρήμα, φήμη. Χτίστηκαν χλιδάτες πολιτικές και δημοσιογραφικές καριέρες πάνω σε κάτι που ελάχιστα διαφέρει σε αξιοπιστία από την Ασώματο Κεφαλή, τη Γυναίκα με τα Γένια κι άλλα θεάματα, που μας πούλαγαν οι πανηγυρτζήδες στις αλάνες των συνοικιών. Τα διαστρεβλωμένα, φουσκωμένα με την τρόμπα γεγονότα του 1973 υπήρξαν η νομιμοποιητική βάση για την μπαχαλοποίηση και τον εκφασισμό των πανεπιστημίων αλλά και τον σταδιακό αφελληνισμό της παιδείας και του δημόσιου λόγου. Η δημόσια περιουσία έγινε βορά σε βανδάλους με ψευδοπροοδευτικό πρόσημο. Στην πράξη δεν πρόκειται παρά για κοινούς μηδενιστές, ημιμαθείς αλήτες με χουλιγκάνικη νοοτροπία, με την υποστήριξη εξίσου μηδενιστών αλητών, που υποδύονται τους καθηγητές. Με την υποστήριξη της Αριστεράς και την εγκληματική ανοχή μιας κολωνακιώτικης ενοχικής «Δεξιάς», μετέτρεψαν τα πανεπιστήμια σε άντρα φασιστικής βίας, αγραμματοσύνης, κακοποίησης κάθε έννοιας παιδείας, δημοκρατίας και ήθους.'

2) Άρθρο-Αφιέρωμα των Γεράσιμου Κόντου/Άγγελου Σκορδά στην Χρυσή Αυγή, με τίτλο 'Ένα δακρυσμένο απόγευμα με τη Χρυσή Αυγή' και ημερομηνία δημοσίευσης την 16η Ιουλίου 2012 (http://www.dimokratianews.gr/content/8375/%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CE%B4%CE%B1%CE%BA%CF%81%CF%85%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%B3%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%AE-%CE%B1%CF%85%CE%B3%CE%AE). Οι δύο 'δημοσιογράφοι' πλέκουν το εγκώμιο της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής με γλαφυρές περιγραφές του δήθεν κοινωνικού της έργου (δηλαδή της διανομής τροφίμων με αντάλλαγμα το φακέλωμα των Ελλήνων ψηφοφόρων-παραληπτών, ούτως ώστε να απαιτηθεί εκβιαστικά η ψήφος τους στις επόμενες εκλογές). Διαβάστε ένα απόσπασμα από το 'ρεπορτάζ' και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα:
'Ηλικιωμένοι, γονείς με μωρά στην αγκαλιά, γυναίκες σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, άνδρες με στρατιωτικές φανέλες των καταδρομών και γιαγιάδες που κουνούν ρυθμικά τις βεντάλιες τους σχηματίζουν μια ουρά 10 μέτρων και περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους. Περνούν από το τραπέζι εγγραφών, συμπληρώνουν τα στοιχεία τους σε ένα καρτελάκι με το έμβλημα της Χρυσής Αυγής και παραλαμβάνουν ένα μικρό τσουβάλι πατάτες, ένα μπουκάλι λάδι, μακαρόνια, γάλα, χυμούς πορτοκάλι και λεμόνι, κρέμες στιγμής και φρυγανιές.'


Πλήρης ταύτιση της εφημερίδας 'Δημοκρατία' με τις αρρωστημένες απόψεις των ψευτο-πατριωτών εγκληματιών της Χρυσής Αυγής. Αυτό διαπιστώνεται από τη γενικότερη αρθρογραφία της φυλλάδας του Φιλιππάκη. Βέβαια η χαμηλή κυκλοφορία των μόλις 10 000  φύλλων (βλ. ενδεικτικά WPress, http://wpress.eu/%CE%BA%CF%85%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B5%CF%83-%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B4%CF%89%CE%BD/) σημαίνει ότι απευθύνεται - ευτυχώς - σε ένα ολιγάριθμο κοινό. Αλλά παράλληλα προκύπτει το εύλογο ερώτημα περί βιωσιμότητας της φυλλάδας. Πώς κατορθώνει να ανταπεξέρχεται ο Γιάννης Φιλιππάκης στα έξοδα τυπογραφείου, αναλωσίμων, εγκαταστάσεων, μισθοδοσίας, προσφορών ?  Σίγουρα όχι από τις πενιχρές πωλήσεις.


Μήπως έχουν παρόμοιες πηγές χρηματοδότησης με τους νεοναζί ?  Δηλαδή μήπως εμπλέκονται σε διακίνηση 'μαύρου χρήματος' από παροχή προστασίας, εμπόριο ναρκωτικών και λοιπές παράνομες δραστηριότητες ?  Είναι η φυλλάδα 'Δημοκρατία' και η 'Χρυσή Αυγή' συγκοινωνούντα δοχεία ?


Αυτά τα ερωτήματα αφορούν τη Δικαιοσύνη και, στο βαθμό που δυνάμεθα μέσω προσωπικών γνωριμιών, θα τους τα γνωστοποιήσουμε.


Για όσους πάντως ακόμη αμφιβάλλουν για τον ακροδεξιό χαρακτήρα του εντύπου του Γιάννη Φιλιππάκη, ορίστε και το σχετικό 'συγχαρητήριο τηλεγράφημα' από την χουντική/νεοναζιστική φυλλάδα 'Στόχος' (http://www.stoxos.gr/2012/09/blog-post_3077.html):

Όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας: Πρέπει να είσαι Στόκος για να διαβάζεις 'Στόχο' !