Ο ΝΑΖΙΣΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΤΟΥΛΑΣ

Ο εικονιζόμενος ονομάζεται Ιωάννης Κωτούλας. Αυτοσυστήνεται ως ιστορικός. Μέχρι πρώτινος δίδασκε στο 4ο Γυμνάσιο του Αιγάλεω (΄Γ Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αθηνών). Πρόσφατα τοποθετήθηκε, κατόπιν προσωπικής παρέμβασης του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, Σύμβουλος στο Υπουργείο Εσωτερικών για θέματα ιθαγένειας και μετανάστευσης.



Είθισται πράγματι τα μέλη μίας κυβέρνησης να πλαισιώνονται από άτομα που πρόσκεινται ιδεολογικά στον ίδιο πολιτικό χώρο. Τόσο για λόγους εμπιστοσύνης όσο και εξαιτίας της  πελατειακής λογικής / κομματικής ευνοιοκρατίας  που κυριαρχεί στο Ελληνικό Δημόσιο. Η τρικομματική φιλομνημονιακή συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-Νέας Δημοκρατίας- ΔΗΜ.ΑΡ. δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.


Η έλλειψη ήθους και αξιοκρατίας διέπουν πρωτίστως τους επαγγελματίες πολιτικούς που μονοπώλησαν την εξουσία, με την ανοχή ή ενσυνείδητη συνενοχή των πολιτών-ψηφοφόρων, καθ'όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης. Διαστρεβλώνοντας την θεμελιώδη αρχή του γνωστικού αντικειμένου της Πολιτικής Επιστήμης & Δημόσιας Διοίκησης που προτάσσει το 'Διοικείν δια του Παραδείγματος', τα δύο κόμματα εξουσίας απετέλεσαν τους χειρότερους διδασκάλους του Δημόσιου Βίου. Αντί να λειτουργήσουν ως εκπρόσωποι και καθοδηγητές του λαού, εξωτερίκευσαν όλες τις αρνητικές ιδιότητες μίας απαίδευτης προσωπικότητας. Εξουσιομανία, αλαζονεία, διαφθορά, ανειλικρίνεια, φασισμός. Εξ ου και το λαϊκό ρητό που περιγράφει την αρρωστημένη αυτή κατάσταση αναφέρει πως 'Το ψάρι βρωμάει απ'το κεφάλι'.



Το πρόβλημα λοιπόν δεν έγκειται στο ότι ο Ιωάννης Κωτούλας είναι κομματόσκυλο της Νέας Δημοκρατίας. Ούτε ο πρώτος αναξιοπρεπής πουλημένος ψηφοφόρος είναι, ούτε βέβαια ο τελευταίος. Το ζήτημα ανακύπτει από τις απόψεις που έχει επανειλημμένως εκφράσει - γραπτώς και προφορικώς - ο Ιωάννης Κωτούλας υπέρ του Ναζισμού. Ανήκει στην εξαιρετικά ολιγάριθμη ομάδα 'επιστημόνων' που επιχειρούν την αναθεώρηση της ιστορίας του ΄Β Παγκοσμίου Πολέμου ώστε οι θύτες να εμφανίζονται ως θύματα.



Δεν είναι μυστικό πως η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει στις τάξεις της πολλούς περιθωριακούς ψηφοφόρους. Από υμνητές του Αδόλφου Χίτλερ και νοσταλγούς της Χούντας των Συνταγματαρχών έως Βασιλόφρονες. Οι πιο έμπιστοι συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά είναι ο ακροδεξιός Φαήλος Κρανιδιώτης και ο ανάλογων πολιτικών πεποιθήσεων Γιώργος Μουρούτης. Αμφότεροι δεν έχουν καταδικάσει ουδέποτε την παραμικρή έκνομη ενέργεια της εθνοπροδοτικής νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής. Επιπροσθέτως αρνούνται τους νεκρούς του Πολυτεχνείου και απευθύνουν προτροπές για 'ιδεολογικό άνοιγμα' προς τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής (βλ. ενδεικτικά εφημερίδα 'Δημοκρατία', http://www.dimokratianews.gr/content/11389/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CF%88%CF%8C%CF%86%CE%B7%CF%83%CE%B5 & ιστότοπο 'NewPost', http://newpost.gr/post/175990/o-failos-kranidiotis-flertarei-me-tin-eklogiki-vasi-tis-xrysis-aygis/). Οι ομοιότητες ή, ορθότερα, τα 'συγκοινωνούντα δοχεία' Νέας Δημοκρατίας-Χρυσής Αυγής δεν εξαντλούνται στην κοινή φρασεολογία ή την θεσμική κάλυψη που παρέχει η Κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά στα μπάσταρδα των Γερμανοτσολιάδων. Ποιος δύναται να λησμονήσει τον πρώην Νομάρχη Θεσσαλονίκης (νυν υπόδικο για οικονομικά σκάνδαλα) Παναγιώτη Ψωμιάδη που χαρακτήρισε την Χρυσή Αυγή 'αδελφό κόμμα' (βλ. εφημερίδα 'Ημερησία', http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26509&subid=2&pubid=112879148)  ?



Ας επιστρέψουμε όμως στον Ιωάννη Κωτούλα. Στο σύγγραμμά του με τίτλο 'Η άνοδος του Γ’ Ράιχ' (διαθέσιμο ηλεκτρονικά στη διεύθυνση http://webjar.me/dev/document.pdf) αναφέρει - μεταξύ άλλων - τα ακόλουθα:
'Στο παρόν κείμενο χρησιμοποιείται πάντοτε ο όρος «εθνικοσοσιαλισμός», όχι «ναζισμός»... Μια τέτοια προοπτική καθιστά τον εθνικοσοσιαλισμό πολύ πιο ριζοσπαστικό από τον κομμουνισμό, που επιδίωκε απλώς την κοινωνικοπολιτική επανάσταση. Ιδεολογικά, πάντως, ήταν πιο κοντά στον κομμουνισμό παρά στον φασισμό. Ο εθνικοσοσιαλισμός ήταν ουσιαστικά ένας νέος μύθος, η πιο ακραία ιδεολογική και πολιτιστική επανάσταση του 20ού αιώνα'.

Σε προηγούμενη δε παράγραφο, ο συγγραφέας έχει  παραθέσει / υιοθετήσει  ένα απόσπασμα του ιστορικού Jacques Ellul σύμφωνα με το οποίο:

'Αυτοί που έχουν μελετήσει καλά την περίοδο του Μεσοπολέμου είναι πεπεισμένοι ότι ο εθνικοσοσιαλισμός ήταν μια σημαντική και αυθεντική επανάσταση... Η πρακτική του να «κατηγοριοποιούμε» και άρα να απορρίπτουμε τον ναζισμό πρέπει να σταματήσει, γιατί αυτό στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύει μια φροϋδική απώθηση από την πλευρά των διανοουμένων, οι οποίοι αρνούνται να αναγνωρίσουν το τι ήταν. Άλλοι «βάζουν στο ίδιο τσουβάλι» τον ναζισμό, τη δικτατορία, τις σφαγές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την τρέλλα του Χίτλερ. Αυτά περίπου καλύπτουν το θέμα. Ο ναζισμός ήταν μια μεγάλη επανάσταση: εναντίον της γραφειοκρατίας, εναντίον της άνοιας, για χάρη της νεολαίας, εναντίον των περιχαρακωμένων ιεραρχιών, εναντίον του καπιταλισμού, εναντίον της μικροαστικής νοοτροπίας εναντίον της άνεσης και της ασφάλειας, εναντίον της καταναλωτικής κοινωνίας, εναντίον της παραδοσιακής ηθικής.'
























Μάλιστα η τοπική οργάνωση Κέρκυρας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού (ΛΑ.Ο.Σ.) φιλοξενεί στον ιστότοπό της (http://laos-kerkyra.blogspot.gr/2009/11/1973.html) ένα παλαιότερο κείμενο του Ιωάννη Κωτούλα με τίτλο 'Αλήθειες και ψέματα για το Πολυτεχνειο 1973 !! Τα ερωτήματα του Πολυτεχνείου', όπου ο 'ιστορικός-συγγραφέας' καταλήγει στο κάτωθι  συμπέρασμα / προτροπή:
'Η Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία έχει ως ιδεολόγημα το Πολυτεχνείο, καθώς το πολιτικό σώμα και η καθεστωτική διανόηση μετακινήθηκαν εμφανώς προς τα αριστερά μετά το 1974, εξέλιξη που εξακολουθεί και σήμερα.  Η ανύπαρκτη νεκρή Ηλένια Ασημακοπούλου, η οποία αποδείχθηκε μοντέλο σε διαφήμιση  σαμπουάν, οι φημολογίες για το «τανκ που πάτησε τα παιδιά», οι ανασκαφές στο νεκροταφείο Ζωγράφου, ώστε να εντοπιστούν οι «εκατοντάδες νεκροί», η απότιση λουλουδιών στο κεφάλι του ιστορικού Σβορώνου από παιδιά που νομίζουν ότι είναι μνημείο του Πολυτεχνείου, η στήλη στον χώρο του Πολυτεχνείου, η οποία αφορά τους νεκρούς φοιτητές κατά την Κατοχή (1941-44) και όχι τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και η οποία ανεγέρθηκε το 1984 ελλείψει νεκρών φοιτητών στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, η βαμμένη «ματωμένη» σημαία που γίνεται αντικείμενο περιφοράς κάθε χρόνο, οι αναφορές στους «εκατοντάδες ή δεκάδες νεκρούς», η εθιμοτυπική πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία, όλα αποτελούν τελετουργικές εκδηλώσεις της καθεστωτικής ιδεολογίας, η οποία κρατάει την Ελλάδα δέσμια ενός παρωχημένου και εν πολλοίς κατασκευασμένου παρελθόντος. Ας αντιληφθούμε ότι ο κομουνισμός κατέρρευσε οριστικά το 1991, ότι έχουμε δημοκρατικό και όχι δικτατορικό καθεστώς, ότι μπαίνουμε στο 2009 και ότι ο κόσμος μεταβάλλεται. Η Ελληνική Δημοκρατία δεν χρειάζεται εορτές, όπως παλαιότερα την 29η Αυγούστου για τη «συντριβή του κομμουνιστοσυμμοριτισμού», ούτε εορτές που προτρέπουν σε καταλήψεις τη νεολαία, αλλά υποδείγματα εργατικότητας. Όταν παρέλθει η γενιά που χρησιμοποιεί ως ιδεολογικό ιδρυτικό της μύθο και ως ψυχική καταφυγή το Πολυτεχνείο, δηλαδή η σημερινή κρατούσα γενιά, τότε θα μεταβληθεί και η νοηματοδότηση του ιστορικού αυτού γεγονότος. Το καθαρό βλέμμα του ιστορικού δεν περιορίζει την απομυθοποίηση στους μύθους της Δεξιάς, αλλά επεκτείνεται και σε αυτούς της Αριστεράς.'


Φανταστείτε ότι αυτό το υποκείμενο δίδασκε σε μαθητές Γυμνασίου και πλέον έχει γνωμοδοτική αρμοδιότητα για θέματα ιθαγένειας παιδιών μεταναστών... Οι μόνοι που βρέθηκαν να τον 'υπερασπιστούν' ήταν ορισμένα παρακμιακά  ακροδεξιά / χρυσαυγήτικα  ιστολόγια. Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας προτίμησε - ορθώς - να το βουλώσει. Τουλάχιστον κράτησαν τα προσχήματα (εν αντιθέσει με την ψηφοφορία για την άρση της ασυλίας του θρασύδειλου εγκληματία Ηλία Κασιδιάρη της Χρυσής Αυγής, όπου τρεις βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας - συμπεριλαμβανομένου του γραμματέα του κόμματος Μανώλη Κεφαλογιάννη - ψήφισαν αρνητικά).


Πολιτικοί προϊστάμενοι του ναζιστή Συμβούλου είναι  αφ'ενός ο Υπουργός Εσωτερικών Ευριπίδης Στυλιανίδης κι αφ'ετέρου ο Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών Χαράλαμπος Αθανασίου. Ο τελευταίος συνυπογράφει (από κοινού με τον Υφυπουργό Παιδείας & Θρησκευμάτων Θεόδωρο Παπαθεοδώρου) την επίμαχη απόσπαση που εμπεριέχεται στην απόφαση με ΑΔΑ (= Αριθμό Διαδικτυακής Ανάρτησης) Β4ΤΜ1-ΡΛ8 και Αριθμό Πρωτοκόλλου 40060/805 (http://et.diavgeia.gov.gr/f/yme/ada/%CE%924%CE%A4%CE%9C1-%CE%A1%CE%9B8). Είναι αποκαλυπτικό του έμμεσου τρόπου που επιχείρησαν να πραγματοποιήσουν την απόσπαση του Ιωάννη Κωτούλα το γεγονός ότι η εν λόγω απόφαση δημοσιεύθηκε στο Πρόγραμμα 'Διαύγεια' ως τμήμα του ΦΕΚ 447/Υ.Ο.Δ.Δ./2012 του Yπουργείου Ανάπτυξης-Ανταγωνιστικότητας-Υποδομών-Μεταφορών & Δικτύων! Ο δε τίτλος που φέρει η ΑΔΑ Β4ΤΜ1-ΡΛ8 είναι 'Συγκρότηση ομάδας εργασίας (ΟΕ) για την αναμόρφωση του νομοθετικού πλαισίου του επαγγέλματος του ραδιοηλεκτρονικού και του ραδιοτεχνικού'  (δηλαδή αποκρύπτει παντελώς τα σχετιζόμενα με το Υπουργείο Εσωτερικών).

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως ο Ιωάννης Κωτούλας έσπευσε να καταργήσει το προσωπικό του ιστολόγιο (http://ioanniskotoulas.blogspot.com/) μόλις βρέθηκε στο 'μάτι του κυκλώνα' για τις ναζιστικές του απόψεις. Όπως θα έπραττε ο κάθε δειλός  νεοναζί / Χρυσαυγήτης που επικαλείται τη Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου μοναχά για να ξεγελάσει τους αφελείς ψηφοφόρους...