Η αντι-μνημονιακή και φιλολαϊκή γραμμή του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, κ. Αντώνη Σαμαρά, κράτησε μόλις ένα έτος. Με επαναλαμβανόμενα πισωγυρίσματα (κοινώς 'κωλοτούμπες') αρχικά απέσυρε το αίτημα επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου, έπειτα δεσμεύθηκε εγγράφως στις απαιτήσεις των Τροϊκανών, μετέπειτα δέχθηκε να ηγηθεί προσωρινά η Ελλάδα από μη εκλεγμένο (=διορισμένο) Πρωθυπουργό και, τέλος, υπερψήφισε τη νέα Δανειακή Σύμβαση/PSI (συμπεριλαμβανομένου του άρθρου-σφαγή για τις εργασιακές σχέσεις).Ο Αντώνης Σαμαράς, υποτιθέμενος υποψήφιος σωτήρας της χώρας, δεν είχε πρόβλημα να συμμετάσχει στην κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου από κοινού με το ακροδεξιό ΛΑ.Ο.Σ. αλλά ούτε και να διαγράψει όσους βουλευτές του τόλμησαν να ψηφίσουν κατά συνείδηση, απορρίπτοντας τη νέα Δανειακή Σύμβαση/PSI.
Η επίσημη δικαιολογία είναι αφ'ενός ότι το έπραξε για το 'καλό της πατρίδας' και αφ'ετέρου ότι η πίεση των δανειστών ήταν ασφυκτική. Έπρεπε, λέει, να διαλέξει μεταξύ χρεωκοπίας και σωτηρίας (ή, έστω, ελπίδας). Μάλιστα επιχείρησε να φανεί ήρωας, διαρρέοντας πως για πρώτη φορά έγινε 'πραγματική διαπραγμάτευση' και αναφέροντας ότι δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος ή την 'καρέκλα' μπροστά στο μέλλον της χώρας.
Μα αν η πίεση των Ευρωπαίων εταίρων μας και του ΔΝΤ δεν ήταν ασφυκτική, δεν θα χρειαζόμασταν κάποια ηγετική φυσιογνωμία για διαπραγματευτή. Η υπόθεση θα επιλύετο από τον Υπουργό Οικονομικών ή τους διπλωμάτες/συμβούλους της ελληνικής κυβέρνησης. Ο ικανός πολιτικός χρειάζεται στα δύσκολα. Όσο για το δίλημμα 'χρεωκοπία ή σωτηρία', είναι το ίδιο δίλημμα που επαναλάμβανε συχνά-πυκνά ο πρώην (αποτυχημένος) Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, όποτε πλησίαζε η ημερομηνία καταβολής στην Ελλάδα της επόμενης δόσης του πρώτου μνημονίου.
Η διαπραγμάτευση που έγινε ως προς το 'Νέο Μνημόνιο' ήταν υποτυπώδης. Το ότι ο κ. Σαμαράς την χαρακτηρίζει 'πραγματική' δεν σημαίνει ότι αληθεύει. Με περικοπές σε μισθούς και συντάξεις (σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα), με μείωση των δημοσίων επενδύσεων καθώς και των δαπανών σε παιδεία-υγεία, με υιοθέτηση του βρετανικού δικαίου (δυνατότητα κατάσχεσης δημόσιας περιουσίας από κράτη-ιδιώτες), δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος πόσο χειρότερη θα κατέληγε η τελική συμφωνία με 'κακή' διαπραγμάτευση.
Η δε διαφοροποίηση μεταξύ καθήκοντος/πολιτικού κόστους και 'καρέκλας' δεν υφίσταται, διότι η Νέα Δημοκρατία μέχρι στιγμής συγκεντρώνει το υψηλότερο ποσοστό πρόθεσης ψήφου (γύρω στο 30%) στις δημοσκοπήσεις. Το αμέσως επόμενο κόμμα είναι η Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜ.ΑΡ.) του Φώτη Κουβέλη, με πρόθεση ψήφου 17%. Συνεπώς δεν εκπλήσσει που ο Αντώνης Σαμαράς επιζητά διαρκώς εκλογές και που αφιέρωσε τη μισή ομιλία του της 12ης Φεβρουαρίου 2012 (διαθέσιμη ηλεκτρονικά στον ιστότοπο της Νέας Δημοκρατίας, http://www.nd.gr/web//proedros/press/-/journal_content/56_INSTANCE_Rb5c/36615/897515) στην αποδόμηση του κατακερματισμένου ΠΑΣΟΚ.
Την άποψή μας επιβεβαιώνει άλλωστε και ο ανεξάρτητος (πλέον) βουλευτής Πάνος Καμμένος, ο οποίος κατήγγειλε πληρωμένο μηχανισμό διαδικτυακής προπαγάνδας υπέρ του Σαμαρά και κατασυκοφάντησης των ενδοκομματικών αντιφρονούντων, ονοματίζοντας ως εμπνευστή-οργανωτή τον Γενικό Διευθυντή της Νέας Δημοκρατίας κ. Θανάση Σκορδά (βλ. σχετική ανάρτηση της 11ης Φεβρουαρίου 2012 στην προσωπική σελίδα του Πάνου Καμμένου στο Facebook, http://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=106218486173114&id=255561140084 - απαιτείται log in πρώτα).
Πράγματι, ανατρέχοντας στο Antinews, διαβάζουμε τα ακόλουθα (υποθέσεις που παρουσιάζονται ως στοιχεία) :
1) 'Υπενθυμίζουμε λοιπόν: Ένας από τους ανθρώπους που συνετέλεσε στην αποδόμηση της Κυβέρνησης Καραμανλή, ήταν ο Πέτρος Τατούλης. Ποιός δεν θυμάται ότι είχε πιάσει μόνιμο στασίδι στα πρωϊνάδικα, όπου εξηγούσε πότε θα παραιτηθεί, γιατί θα παραιτηθεί, πώς θα παραιτηθεί, τι ώρα θα παραιτηθεί και ότι αν τον ακούσουν, δεν θα….παραιτηθεί! Ο νέος …Τατούλης, λέγεται …Καμμένος! Δεν περνάει ημέρα πότε με αναρτήσεις στο …facebook, πότε με διαρροές σε φιλικά ιστολόγια, πότε με δηλώσεις σε ραδιόφωνα, πότε με συνεντεύξεις σε εφημερίδες, πότε με παρεμβάσεις στην τηλεόραση, να μας …απειλεί ότι δεν θα ψηφίσει το τάδε άρθρο, ό,τι δεν θα είναι υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία, ότι σκέφτεται να ιδρύσει κόμμα κ.λ.π. Η αλήθεια είναι απλή: Δικαιολογημένη και κατανοητή η αγωνία όλων μας για το μέλλον της πατρίδας. Και θεμιτές οι διαφωνίες που μπορεί να έχει οποιοσδήποτε με την πολιτική τακτική. Όμως κανένας, ούτε ακόμα και ο κ. Καμμένος, δικαιολογείται να διεκδικεί το …μονοπώλιο του πατριωτισμού. Είναι πολιτικά άηθες να απειλεί και να εκβιάζει την παράταξη που τον ανέδειξε και τους ψηφοφόρους της, που τον στήριξαν. Αν διαφωνεί με τη στρατηγική του Σαμαρά, σε βαθμό που του δημιουργεί υπαρξιακά και πολιτικά προβλήματα, δεν έχει παρά να αποχωρήσει! Η ΝΔ θα κερδίσει τις εκλογές και χωρίς τον κ. Καμμένο. Μπορεί, όμως, να υποστεί μεγάλη φθορά, αν ο κ. Καμμένος συνεχίζει αυτά τα παιχνιδάκια δημοσίων σχέσεων. Εκτός και αν εκεί αποβλέπει. Να φθείρει δηλαδή την παράταξη.' (Άρθρο του factorx, 10/02/2012, http://www.antinews.gr/2012/02/10/147334/)
2) 'Σήμερα ο Σαμαράς μετά την χθεσινή ανταρσία παραμένει ανυποχώρητος. Όσοι δεν πειθαρχήσουν στην κομματική γραμμή θα διαγραφούν. Την ίδια στιγμή οργή προκαλούν στους άλλους βουλευτές οι χθεσινές ανταρσίες. Πολλοί βουλευτές τις αποδίδουν σε προσωπικές φιλοδοξίες. Λένε για παράδειγμα ότι ο κ. Μαρκόπουλος ήταν μονίμως δυσαρεστημένος με τον κ. Σαμαρά επειδή δεν τον έκανε γραμματέα της ΚΟ στην θέση του κ. Τασούλα, ενώ ο κ. Βλάχος εποφθαλμιούσε την θέση του γραμματέα του κόμματος. Τι ρόλο όμως μπορούν να παίξουν τετριμμένες προσωπικές φιλοδοξίες μπροστά σ΄ αυτό που έρχεται. Αυτήν την δύσκολη ώρα όλοι μετριόνται. Και την λύση θα την δώσουν οι εκλογές τις οποίες θα απαιτήσει ο Σαμαράς μετά την ολοκλήρωση του PSI και της δανειακής.' (Άρθρο του factorx, 13/02/2012, http://www.antinews.gr/2012/02/13/147476/)
Τα δημοκρατικά του ιδεώδη ο Αντώνης Σαμαράς τα απέδειξε αποφασίζοντας και διατάζοντας τη μαζική διαγραφή 21 βουλευτών, αρκετοί των οποίων έχουν μακρά και προπαντώς έντιμη πολιτική παρουσία (πχ. Ελίζα Βόζεμπεργκ, Χρήστος Ζώης & Σπυρίδων Γαληνός). Σε αντίθεση με άλλους βουλευτές και στελέχη της 'Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης' που έχουν επανειλημμένως προκαλέσει την κοινή γνώμη (πχ. Άρης Σπηλιωτόπουλος, Ευριπίδης Στυλιανίδης, Βύρων Πολύδωρας & Ευάγγελος Αντώναρος). Απαίτησε κομματική πειθαρχία, υπό την απειλή της διαγραφής. Όχι μέσω πειθούς και προσωπικότητας αλλά διαμέσου απειλών. Το ότι αντίστοιχα έπραξε το ΠΑΣΟΚ ή η επίκληση ανάλογων παρελθόντων πρακτικών δεν αποτελούν άλλοθι. Την ίδια στιγμή που δεν έχουν παρέλθει ούτε 6 μήνες από την ρητή δέσμευση του κ. Σαμαρά περί μη ψήφισης της νέας δανειακής σύμβασης.
Οι διαγραφές εξυπηρετούν και πιο σύνθετες σκοπιμότητες, όπως την υποβοήθηση εκλογής του πολιτευόμενου με τη Νέα Δημοκρατία κ. Ανδρέα Ψυχάρη (υιού του 'Έλληνα μεγιστάνα' ΜΜΕ Σταύρου Ψυχάρη, ο οποίος προσφάτως ήρθε σε ρήξη με το ΠΑΣΟΚ / Γιώργο Παπανδρέου).
Τέλος, αποφάσισε την ένταξη στη Νέα Δημοκρατία δύο βουλευτών που μέχρι πρώτινως ανήκαν στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, το ακροδεξιό / φασιστικό κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη. Ο ένας είναι ο τηλεοπτικός πωλητής βιβλίων/βουλευτής Άδωνις Γεωργιάδης. Ο δεύτερος είναι το άλλοτε μέλος της φιλο-χουντικής Εθνικής Πολιτικής Ενώσεως (ΕΠΕΝ) Μάκης Βορίδης. Αμφότεροι, στα πλαίσια της δραστηριοποίησής τους ως μέλη του ΛΑ.Ο.Σ., είχαν αναφερθεί απαξιωτικά στη Νέα Δημοκρατία (και ενίοτε προσωπικά στο άτομο του Αντώνη Σαμαρά). Σήμερα όμως, αφ'ότου προσχώρησαν, είχαν να πουν μόνον τα καλύτερα (βλ. σχετικό Δελτίο Τύπου στον ιστότοπο της Νέας Δημοκρατίας, http://www.nd.gr/web//guest/press/-/journal_content/56_INSTANCE_c6UH/12001/904744).
Ο Αντώνης Σαμαράς έχει ήδη αλλοιώσει την φυσιογνωμία του δεξιού, συντηρητικού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Από τον χώρο της κεντροδεξιάς έχει μετακινηθεί στα δεξιά/ακροδεξιά του πολιτικού και κοινωνικού φάσματος. Ίσως το δημοσκοπικό 30% του εκλογικού σώματος θα έπρεπε να σκεφθεί πολύ προσεκτικά που εναποθέτει τις ελπίδες για το μέλλον μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου