Η ατάκα 'Ο Τζάμπας ζει' της αποτυχημένης διαφήμισης της γερμανικής εταιρείας Media Markt βρίσκει εφαρμογή και στις εργασιακές σχέσεις. Γνωρίζουμε ότι η αγορά εργασίας ήταν άναρχη πολύ καιρό πριν την εκδήλωση της κρίσης χρέους της Ελλάδας. Όμως οι πολυεθνικές καθώς και οι μεγάλες ελληνικές εταιρείες αποτελούσαν μία μικρή εξαίρεση. Είτε επειδή επιθυμούσαν να μην πληγεί η φήμη τους είτε λόγω περιορισμένης δυνατότητας αποφυγής των (όποιων) ελέγχων της Επιθεώρησης Εργασίας.
Σε αντίθεση με την ατομική επιχείρηση ή την συνοικιακή βιοτεχνία, η εταιρική ευθύνη και η δημόσια εικόνα είναι βασικές αρχές του marketing στις οικονομίες κλίμακας. Η τήρηση των συλλογικών συμβάσεων και οι αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας εμπίπτουν στην ίδια κατηγορία με την προστασία του περιβάλλοντος και τις δωρεές σε μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Αυτό φαίνεται να αλλάζει. Όλο και περισσότερες εταιρείες σπεύδουν να επωφεληθούν του άφθονου εργατικού δυναμικού και της απόγνωσης που επικρατεί στην κοινωνία. Αυτό είναι ίσως κατανοητό για τις πολυεθνικές αλλά παράλογο και εγκληματικό για τους ελληνικούς επιχειρηματικούς κολοσσούς. Παρά την κερδοφορία που παρουσιάζουν, ακόμη και εν μέσω οικονομικής κρίσης, κοιτάνε να καλύψουν τις όποιες ανάγκες έχουν για επιπλέον προσωπικό με αγγελίες για 'πρακτική άσκηση'. Αντί να στηρίξουν την εθνική οικονομία και τους συνανθρώπους τους, στους οποίους άλλωστε οφείλεται μέρος της επιτυχίας τους, εκείνοι αποδεικνύονται ανάλγητοι. Τουλάχιστον αποκαλύπτουν το αληθινό τους 'πρόσωπο'.
Ενδεικτικά, σας παραθέτουμε τα ακόλουθα τρία παραδείγματα (προς ενημέρωση και αποφυγή) :
1) EUROBANK = Ο Όμιλος Eurobank ανήκει πλειοψηφικά στην εφοπλιστική οικογένεια Λάτση. Η ίδια οικογένεια κατέχει περίπου το 36% της εταιρείας 'Ελληνικά Πετρέλαια'. Η περιουσία της υπολογίζεται από το περιοδικό Forbes σε 2,6 δις δολάρια (Μάρτιος 2012), καθιστώντας τον κ. Σπύρο Λάτση τον 2ο πλουσιότερο Έλληνα (http://www.forbes.com/profile/spiro-latsis/). Η διεθνής οικονομική κρίση, η οποία είχε ως αφετηρία τα ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ το 2007 και επεκτάθηκε στην Ευρώπη τη διετία 2008-2009, έπληξε σοβαρά την οικογένεια Λάτση. Η αντίστοιχη λίστα του Forbes για το 2008 υπολόγιζε σε 11 δις δολάρια την περιουσία των αδελφών Σπύρου, Μαριάννας και Μαργαρίτας Λάτση (http://www.forbes.com/lists/2008/10/billionaires08_Spiro-Latsis-family_QX6W.html). Εντούτοις η οικογένεια Λάτση παραμένει στη διόλου ευκαταφρόνητη θέση 464 της παγκόσμιας κατάταξης δισεκατομμυριούχων του Forbes. Συνεπώς θα μπορούσε να προσλάβει, έστω με το βασικό μισθό, το πρόσθετο προσωπικό που χρειάζεται η Eurobank. Αντ'αυτού, ο τραπεζικός κολοσσός εξέδωσε αγγελία που απευθύνεται σε τελειόφοιτους φοιτητές ΑΕΙ-ΤΕΙ, καλώντας τους να πραγματοποιήσουν την υποχρεωτική 6μηνη πρακτική τους άσκηση. Υπενθυμίζεται πως η μισθολογική δαπάνη όσων Σχολών/Τμημάτων προβλέπουν υποχρεωτική πρακτική άσκηση καλύπτεται από το κράτος, με την συνδρομή και κοινοτικών (= Ευρωπαϊκών) πόρων. Σε ελάχιστες περιπτώσεις υπάρχει συμμετοχή κατά 50% του ιδιώτη-εργοδότη, με τις τελικές απολαβές του ασκούμενου πάντως να μην υπερβαίνουν τα 400-500 ευρώ (ή το 80% του βασικού μισθού). Το ποσό αυτό πλέον δεν ισχύει, μιας και η υπογραφή της Νέας Δανειακής Σύμβασης-PSI αναπροσάρμοσε επί τα χείρω τον βασικό μισθό.
2) INTRACOM = Μία από τις εταιρείες του τέως Προέδρου του Ολυμπιακού, κ. Σωκράτη Κόκκαλη. Μαζί με την INTRALOT και την Hellas on Line συναποτελούν τον πυρήνα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της οικογένειας Κόκκαλη. Μέσω του 'Ιδρύματος Κόκκαλη' χρηματοδοτεί το Kokkalis Program on Southeastern and East-Central Europe στο Harvard University (http://www.kokkalisfoundation.gr/page.ashx?pid=8&cid=21&qcid=19&mid=22). Έχοντας προνομιακές σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ και όντας κουμπάρος με τον Θεόδωρο Πάγκαλο, ο κ. Σωκράτης Κόκκαλης οικοδόμησε μία αυτοκρατορία. Συμμετέχοντας παλαιότερα στην εταιρεία κινητής τηλεφωνίας Panafon-Vodafone και συνεργαζόμενος με τον γερμανικό κολοσσό Siemens, ο Όμιλος Κόκκαλη απέκτησε εξειδίκευση στους τομείς υψηλής τεχνολογίας και, ειδικότερα, στις τηλεπικοινωνίες, την μηχανοργάνωση και τα υπολογιστικά συστήματα. Χάρη στις συμβάσεις (με απευθείας ανάθεση) της Intralot με τον ΟΠΑΠ, για την προμήθεια και την συντήρηση του τεχνολογικού του εξοπλισμού, ο Σωκράτης Κόκκαλης εδραιώθηκε στο εγχώριο και ξένο επιχειρηματικό σκηνικό. Παρά τις επιπλοκές με την Ελληνική Δικαιοσύνη (βλ. εφημερίδα 'Ημερησία', http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12521&subid=2&pubid=111309371) & την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (βλ. εφημερίδα 'Καθημερινή', http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_12/02/2011_432333), ο κ. Κόκκαλης επεξέτεινε τη δραστηριότητά του στη Ρωσία, αναλαμβάνοντας να παράσχει την τεχνογνωσία/υποδομή για το Ρωσικό Λόττο (βλ. εφημερίδα 'ΤΟ ΒΗΜΑ', http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=182916). Στο παρελθόν (2000) έχει επίσης συγκαταλεχθεί στον κατάλογο του Forbes, με περιουσία 3 δις δολάρια (http://www.forbes.com/finance/lists/10/2000/LIR.jhtml?passListId=10&passYear=2000&passListType=Person&uniqueId=E2JT&datatype=Person). Αν και η οικονομική του επιφάνεια υπολογίζεται πλέον γύρω στο 1 δις δολάρια, ο κ. Κόκκαλης επ'ουδενί δεν θεωρείται επιχειρηματικά αδύναμος. Παρ'όλα αυτά η Intracom καταφεύγει στη λύση της πρακτικής άσκησης, προκειμένου να εμπλουτίσει ανέξοδα το εργατικό δυναμικό της.
3) ALDEMAR HOTELS = Η επιτυχημένη αλυσίδα τουριστικών μονάδων Aldemar, που αριθμεί 8 υπερπολυτελή ξενοδοχεία (http://www.aldemarhotels.com/pages/en/aldemar-group/about-aldemar.php), πρωτοτυπεί ακόμη και στο φαινόμενο/επιδημία της 'εργασιακής μαθητείας'. Ενώ ο ιδιοκτήτης της, Νικόλαος Σ. Αγγελόπουλος, διάγει πολυτελή βίο και είναι εύρωστος επιχειρηματικά, η Aldemar αναζητά άτομα που θα εργάζονται αποκλειστικά για την εμπειρία! Την στιγμή που ο τουρισμός είναι η 'βαριά βιομηχανία' της Ελλάδας και, ταυτόχρονα, ο μόνος τομέας της οικονομίας που εξήλθε ωφελημένος από την κρίση (λόγω αυξημένων αφίξεων ξένων τουριστών), η Aldemar δεν συμβάλλει στη μείωση της ανεργίας. Την ίδια τακτική φυσικά ακολουθούν πολλές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, απευθυνόμενες κυρίως σε τελειόφοιτους-απόφοιτους Βαλκανικών κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι πολίτες της ΕΕ απολαμβάνουν ελευθερία μετακίνησης & εργασίας. Σε συνδιασμό με το (μέχρι πρόσφατα) χαμηλότερο της Ελλάδος βιοτικό επίπεδο κρατών όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία, γίνεται κατανοητή η απήχηση των 'αγγελιών πρακτικής άσκησης' από πλευράς Ελλήνων ξενοδόχων. Οι αλλοδαποί ασκούμενοι αφ'ενός καλύπτουν τις εποχικές ανάγκες στον τουριστικό κλάδο και αφ'ετέρου συμβάλλουν στην συμπίεση των μισθών (άρα και την ελαχιστοποίηση των εργατικών διεκδικήσεων) των Ελλήνων απασχολουμένων. Η διαφορά της Aldemar από τις Eurobank-Intracom έγκειται στο ότι δεν απευθύνεται σε τελειόφοιτους ΑΕΙ-ΤΕΙ με υποχρεωτική εξάμηνη (επιδοτούμενη) πρακτική άσκηση. Απευθύνεται στην ελεύθερη αγορά, παρέχοντας μόνο διαμονή και σίτιση. Δεν πρόκειται για εργασία. Πρόκειται για μια προσωρινή δουλεία.
Απ'ότι φαίνεται, όσο περισσότερα χρήματα κατέχει κάποιος τόσο λιγότερο ανθρωπισμό διαθέτει.
Σε αντίθεση με την ατομική επιχείρηση ή την συνοικιακή βιοτεχνία, η εταιρική ευθύνη και η δημόσια εικόνα είναι βασικές αρχές του marketing στις οικονομίες κλίμακας. Η τήρηση των συλλογικών συμβάσεων και οι αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας εμπίπτουν στην ίδια κατηγορία με την προστασία του περιβάλλοντος και τις δωρεές σε μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Αυτό φαίνεται να αλλάζει. Όλο και περισσότερες εταιρείες σπεύδουν να επωφεληθούν του άφθονου εργατικού δυναμικού και της απόγνωσης που επικρατεί στην κοινωνία. Αυτό είναι ίσως κατανοητό για τις πολυεθνικές αλλά παράλογο και εγκληματικό για τους ελληνικούς επιχειρηματικούς κολοσσούς. Παρά την κερδοφορία που παρουσιάζουν, ακόμη και εν μέσω οικονομικής κρίσης, κοιτάνε να καλύψουν τις όποιες ανάγκες έχουν για επιπλέον προσωπικό με αγγελίες για 'πρακτική άσκηση'. Αντί να στηρίξουν την εθνική οικονομία και τους συνανθρώπους τους, στους οποίους άλλωστε οφείλεται μέρος της επιτυχίας τους, εκείνοι αποδεικνύονται ανάλγητοι. Τουλάχιστον αποκαλύπτουν το αληθινό τους 'πρόσωπο'.
Ενδεικτικά, σας παραθέτουμε τα ακόλουθα τρία παραδείγματα (προς ενημέρωση και αποφυγή) :
1) EUROBANK = Ο Όμιλος Eurobank ανήκει πλειοψηφικά στην εφοπλιστική οικογένεια Λάτση. Η ίδια οικογένεια κατέχει περίπου το 36% της εταιρείας 'Ελληνικά Πετρέλαια'. Η περιουσία της υπολογίζεται από το περιοδικό Forbes σε 2,6 δις δολάρια (Μάρτιος 2012), καθιστώντας τον κ. Σπύρο Λάτση τον 2ο πλουσιότερο Έλληνα (http://www.forbes.com/profile/spiro-latsis/). Η διεθνής οικονομική κρίση, η οποία είχε ως αφετηρία τα ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ το 2007 και επεκτάθηκε στην Ευρώπη τη διετία 2008-2009, έπληξε σοβαρά την οικογένεια Λάτση. Η αντίστοιχη λίστα του Forbes για το 2008 υπολόγιζε σε 11 δις δολάρια την περιουσία των αδελφών Σπύρου, Μαριάννας και Μαργαρίτας Λάτση (http://www.forbes.com/lists/2008/10/billionaires08_Spiro-Latsis-family_QX6W.html). Εντούτοις η οικογένεια Λάτση παραμένει στη διόλου ευκαταφρόνητη θέση 464 της παγκόσμιας κατάταξης δισεκατομμυριούχων του Forbes. Συνεπώς θα μπορούσε να προσλάβει, έστω με το βασικό μισθό, το πρόσθετο προσωπικό που χρειάζεται η Eurobank. Αντ'αυτού, ο τραπεζικός κολοσσός εξέδωσε αγγελία που απευθύνεται σε τελειόφοιτους φοιτητές ΑΕΙ-ΤΕΙ, καλώντας τους να πραγματοποιήσουν την υποχρεωτική 6μηνη πρακτική τους άσκηση. Υπενθυμίζεται πως η μισθολογική δαπάνη όσων Σχολών/Τμημάτων προβλέπουν υποχρεωτική πρακτική άσκηση καλύπτεται από το κράτος, με την συνδρομή και κοινοτικών (= Ευρωπαϊκών) πόρων. Σε ελάχιστες περιπτώσεις υπάρχει συμμετοχή κατά 50% του ιδιώτη-εργοδότη, με τις τελικές απολαβές του ασκούμενου πάντως να μην υπερβαίνουν τα 400-500 ευρώ (ή το 80% του βασικού μισθού). Το ποσό αυτό πλέον δεν ισχύει, μιας και η υπογραφή της Νέας Δανειακής Σύμβασης-PSI αναπροσάρμοσε επί τα χείρω τον βασικό μισθό.
2) INTRACOM = Μία από τις εταιρείες του τέως Προέδρου του Ολυμπιακού, κ. Σωκράτη Κόκκαλη. Μαζί με την INTRALOT και την Hellas on Line συναποτελούν τον πυρήνα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της οικογένειας Κόκκαλη. Μέσω του 'Ιδρύματος Κόκκαλη' χρηματοδοτεί το Kokkalis Program on Southeastern and East-Central Europe στο Harvard University (http://www.kokkalisfoundation.gr/page.ashx?pid=8&cid=21&qcid=19&mid=22). Έχοντας προνομιακές σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ και όντας κουμπάρος με τον Θεόδωρο Πάγκαλο, ο κ. Σωκράτης Κόκκαλης οικοδόμησε μία αυτοκρατορία. Συμμετέχοντας παλαιότερα στην εταιρεία κινητής τηλεφωνίας Panafon-Vodafone και συνεργαζόμενος με τον γερμανικό κολοσσό Siemens, ο Όμιλος Κόκκαλη απέκτησε εξειδίκευση στους τομείς υψηλής τεχνολογίας και, ειδικότερα, στις τηλεπικοινωνίες, την μηχανοργάνωση και τα υπολογιστικά συστήματα. Χάρη στις συμβάσεις (με απευθείας ανάθεση) της Intralot με τον ΟΠΑΠ, για την προμήθεια και την συντήρηση του τεχνολογικού του εξοπλισμού, ο Σωκράτης Κόκκαλης εδραιώθηκε στο εγχώριο και ξένο επιχειρηματικό σκηνικό. Παρά τις επιπλοκές με την Ελληνική Δικαιοσύνη (βλ. εφημερίδα 'Ημερησία', http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12521&subid=2&pubid=111309371) & την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (βλ. εφημερίδα 'Καθημερινή', http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_12/02/2011_432333), ο κ. Κόκκαλης επεξέτεινε τη δραστηριότητά του στη Ρωσία, αναλαμβάνοντας να παράσχει την τεχνογνωσία/υποδομή για το Ρωσικό Λόττο (βλ. εφημερίδα 'ΤΟ ΒΗΜΑ', http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=182916). Στο παρελθόν (2000) έχει επίσης συγκαταλεχθεί στον κατάλογο του Forbes, με περιουσία 3 δις δολάρια (http://www.forbes.com/finance/lists/10/2000/LIR.jhtml?passListId=10&passYear=2000&passListType=Person&uniqueId=E2JT&datatype=Person). Αν και η οικονομική του επιφάνεια υπολογίζεται πλέον γύρω στο 1 δις δολάρια, ο κ. Κόκκαλης επ'ουδενί δεν θεωρείται επιχειρηματικά αδύναμος. Παρ'όλα αυτά η Intracom καταφεύγει στη λύση της πρακτικής άσκησης, προκειμένου να εμπλουτίσει ανέξοδα το εργατικό δυναμικό της.
3) ALDEMAR HOTELS = Η επιτυχημένη αλυσίδα τουριστικών μονάδων Aldemar, που αριθμεί 8 υπερπολυτελή ξενοδοχεία (http://www.aldemarhotels.com/pages/en/aldemar-group/about-aldemar.php), πρωτοτυπεί ακόμη και στο φαινόμενο/επιδημία της 'εργασιακής μαθητείας'. Ενώ ο ιδιοκτήτης της, Νικόλαος Σ. Αγγελόπουλος, διάγει πολυτελή βίο και είναι εύρωστος επιχειρηματικά, η Aldemar αναζητά άτομα που θα εργάζονται αποκλειστικά για την εμπειρία! Την στιγμή που ο τουρισμός είναι η 'βαριά βιομηχανία' της Ελλάδας και, ταυτόχρονα, ο μόνος τομέας της οικονομίας που εξήλθε ωφελημένος από την κρίση (λόγω αυξημένων αφίξεων ξένων τουριστών), η Aldemar δεν συμβάλλει στη μείωση της ανεργίας. Την ίδια τακτική φυσικά ακολουθούν πολλές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, απευθυνόμενες κυρίως σε τελειόφοιτους-απόφοιτους Βαλκανικών κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι πολίτες της ΕΕ απολαμβάνουν ελευθερία μετακίνησης & εργασίας. Σε συνδιασμό με το (μέχρι πρόσφατα) χαμηλότερο της Ελλάδος βιοτικό επίπεδο κρατών όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία, γίνεται κατανοητή η απήχηση των 'αγγελιών πρακτικής άσκησης' από πλευράς Ελλήνων ξενοδόχων. Οι αλλοδαποί ασκούμενοι αφ'ενός καλύπτουν τις εποχικές ανάγκες στον τουριστικό κλάδο και αφ'ετέρου συμβάλλουν στην συμπίεση των μισθών (άρα και την ελαχιστοποίηση των εργατικών διεκδικήσεων) των Ελλήνων απασχολουμένων. Η διαφορά της Aldemar από τις Eurobank-Intracom έγκειται στο ότι δεν απευθύνεται σε τελειόφοιτους ΑΕΙ-ΤΕΙ με υποχρεωτική εξάμηνη (επιδοτούμενη) πρακτική άσκηση. Απευθύνεται στην ελεύθερη αγορά, παρέχοντας μόνο διαμονή και σίτιση. Δεν πρόκειται για εργασία. Πρόκειται για μια προσωρινή δουλεία.Απ'ότι φαίνεται, όσο περισσότερα χρήματα κατέχει κάποιος τόσο λιγότερο ανθρωπισμό διαθέτει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου